Στο άρθρο - το οποίο φέρει τον τίτλο «Γιατί καταψήφισα» - περιγράφει πολλά απ’ όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες και αναφέρεται στον «εκβιασμό» των δανειστών.
«"Είναι αληθινός ή πλαστός ο εκβιασμός;", μας ρώτησε ο πρωθυπουργός, εκφράζοντας έτσι το ειδεχθές συνειδησιακό δίλημμα όλων μας, και του ίδιου. Προφανώς, ο εκβιασμός ήταν αληθινός. Πρώτη φορά ένιωσα την "αλήθεια" του στο γραφείο μου, όταν την 30η Ιανουαρίου ο κ. Ντάισελμπλουμ με επισκέφτηκε για να με θέσει προ του διλήμματος "Μνημόνιο ή κλειστές τράπεζες". Από την αρχή γνωρίζαμε πόσο αδίστακτοι ήταν οι δανειστές. Και αποφασίσαμε αυτό που λέγαμε ξανά και ξανά ο ένας στον άλλον τις μακρές μέρες και νύχτες του Μαξίμου», σημειώνει ο κ. Βαρουφάκης.
«Θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να φέρουμε μια οικονομικά βιώσιμη συμφωνία. Θα συμβιβαστούμε, χωρίς να καταλήξουμε συμβιβασμένοι. Θα υποχωρήσουμε όσο χρειαστεί για να επιτευχθεί μια συμφωνία - επίλυση εντός της ευρωζώνης. Όμως αν ηττηθούμε από την καταστροφική λογική των μνημονίων, θα παραδώσουμε το κλειδί των γραφείων μας σε εκείνους που τα πιστεύουν - να έρθουν εκείνοι να τα εφαρμόσουν, με εμάς και πάλι στους δρόμους», συνεχίζει ο πρώην υπουργός.
«"Υπήρχε εναλλακτική;", μάς ρώτησε ο πρωθυπουργός την Τετάρτη. Κρίνω πως, ναι, υπήρχε. Όμως δεν θα πω άλλα γι’ αυτό εδώ. Σημασία έχει μόνο ότι το βράδυ του δημοψηφίσματος ο πρωθυπουργός έκρινε πως δεν υπήρχε εναλλακτική. Γι’ αυτό παραιτήθηκα, ώστε να τον διευκολύνω να μεταβεί στις Βρυξέλλες για να φέρει πίσω τους βέλτιστους όρους που μπορούσε να φέρει. Όχι όμως και για να τους εφαρμόσουμε εμείς, όποιοι και να ήταν!».
Στη συνέχεια του άρθρου, ο κ. Βαρουφάκης γράφει ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν δικαιούται να λεηλατήσει κι άλλο τα θύματα της 5ετούς κρίσης και θεωρεί ότι «η συμφωνία είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για να εκπαραθυρωθεί η Ελλάδα από την Ευρωζώνη».
Ο πρώην υπουργός σημειώνει πως όταν τον ρωτούν αν με τη στάση του ταυτίζεται με Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απαντά: «Είστε σίγουροι ότι η συμφωνία αυτή δεν είναι μέρος του σχεδίου Σόιμπλε;», ενώ δεν παραλείπει να τονίσει ότι σέβεται απολύτως τους συντρόφους του, γράφοντας: «Ούτε πιο επαναστάτης - ηθικός είμαι από εκείνους, ούτε εκείνοι πιο υπεύθυνοι».
