Η δεύτερη και τελευταία του θητεία, σύμφωνα με το γαλλικό Σύνταγμα, δεν ξεκινά με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Κατ' αρχάς έχει να αντιμετωπίσει μια ακροδεξιά που διαρκώς γιγαντώνεται.

Το θρίλερ του πρώτου γύρου ήταν το «περιτύλιγμα» για να χαρακτηριστεί η νίκη του μεγάλη, ωστόσο οι αναλυτές σημείωνουν πως ο Μακρόν έχασε 8 μονάδες σε σχέση με το 2017 τις οποίες τις πήρε η Λεπέν.

Ο Εμανουέλ Μακρόν επανεξελέγη πρόεδρος της Γαλλίας συγκεντρώνοντας 58,5% των ψήφων, σύμφωνα με το προκαταρκτικό τελικό αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών, μετά την καταμέτρηση του 100% των ψηφοδελτίων, όπως ανακοίνωσε το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών. Η Μαρίν Λεπέν έλαβε 41,45% των ψήφων, μια ιστορική επίδοση για τη γαλλική ακροδεξιά.

Η συμμετοχή στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών έφτασε στο 72% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών.

«Από σήμερα είμαι ο πρόεδρος όλων», είπε ο Εμανουέλ Μακρόν μιλώντας σε υποστηρικτές του στο Πεδίο του Άρεως, κάτω από τον Πύργο του Άιφελ. Νωρίτερα, η αντίπαλός του, Μαρίν Λεπέν είχε παραδεχτεί την ήττα της μιλώντας για… νίκη. Και στέλνοντας μήνυμα στον Μακρόν ότι τον… περιμένει στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.

Η μεγάλη μάχη θα δοθεί τον Ιούνιο, στις βουλευτικές εκλογές για τη γαλλική Εθνοσυνέλευση. Εκεί όπου κατά πολλούς, ο Ζαν Λικ Μελανσόν, ο υποψήφιος της Αριστεράς στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία που πήρε 22% στον πρώτο γύρο, θα είναι ο ρυθμιστής. Στόχος; Να μην κερδίσει ο «Εθνικός Συναγερμός» της Μαρίν Λεπέν.

Στη Γαλλία, πάντως, την επομένη των εκλογών υπάρχει ένα… μούδιασμα. Αιτία; Το σχεδόν 42% που πήρε η ακροδεξιά στη χώρα.

Χαρακτηριστικό το πρωτοσέλιδο της (αριστερής) Liberation: «Ευχαριστώ ποιόν; Επανεκλογή Μακρόν. Μεγάλος νικητής ο Εμανουέλ Μακρόν, οφείλει την επιτυχία του στη δημοκρατική «έκρηξη» των Γάλλων, οι οποίοι κινητοποιήθηκαν για να κοντράρουν μια ακροδεξιά πιο δυνατή από ποτέ».

Το ιστορικό ποσοστό της Μαρίν Λεπέν δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς και χαμόγελα και αυτό το ξέρει πρώτος ο ίδιος ο Μακρόν. Το θέμα είναι πως θα διαχειριστεί την πύρρειο νίκη του.

Γιατί η διαδικασία τις εκλογής των 577 βουλευτών της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (σ.σ. 12 και 19 Ιουνίου θα γίνουν οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία) είναι το νέο μεγάλο του στοίχημα.

Γιατί τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης, πέρα από το να ψηφίζουν ή να καταψηφίζουν νόμους, μπορούν επίσης να προτείνουν νομοσχέδια.

Μπορούν επίσης να καταθέσουν πρόταση μομφής κατά του προέδρου (της εκτελεστικής εξουσίας συγκεκριμένα) κι αν περάσει με απόλυτη πλειοψηφία, τότε μπορεί η κυβέρνηση να πέσει, όπως είχε γίνει το ’62 με τον Ζορζ Πομπιντού.

Θα μπορέσει το κόμμα του Μακρόν, που δεν έχει “ρίζες” στη γαλλική κοινωνία, να κερδίσει τις εκλογές και να εκλέξει 289 βουλευτές για να εκλέξει την Εθνοσυνέλευση;

Αν δεν τα καταφέρει, να υπάρξει η λεγόμενη “συγκατοίκηση”, δηλαδή ο Μακρόν θα αναγκαστεί να έχει πρωθυπουργό “αντίπαλο”, όπως το 1997 ο σοσιαλιστής Λιονέλ Ζοσπέν ήταν πρωθυπουργός του δεξιού Ζακ Σιράκ.

Αυτό που δεν θέλει να σκέφτεται ο Μακρόν και… κανείς άλλος είναι το ενδεχόμενο “συγκατοίκησης” με τη Μαρίν Λεπέν.