Άλλωστε ο λυκίσκος συμμετέχει στο άρωμα, στο σώμα και σαφώς δίνει χαρακτήρα σε μια μπίρα. Είναι σαν να λέμε, το αλατόπιπερo της.
Επί της ουσίας, ο όρος “lager” δηλώνει τεχνικά μία μπίρα χαμηλής ζύμωσης, όπου η μαγιά καθιζάνει στον πάτο. Εντούτοις, ανάμεσα στις μπίρες χαμηλής ζύμωσης συγκαταλέγονται και οι “pilsner” ή πιο απλά “pils”, οι οποίες κατάγονται από την ομώνυμη πόλη της Βοημίας κι ως κατηγορία υποδηλώνουν μπίρες με έντονο το άρωμα και τη γεύση του λυκίσκου και φυσικά με μεγαλύτερο IBU από τις υπόλοιπες lager. Με απλά λόγια, όλες οι pilsner είναιlager, αλλά δεν είναι όλες οι lager, pilsner.
Για να τις απολαύσουμε σωστά, σερβίρουμε αμφότερες σε θερμοκρασίες 4 με 7 βαθμούς Κελσίου, χωρίς παγάκια ή παγωμένα ποτήρια με κομμάτια πάγου που αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά τους. Επίσης το ποτήρι πρέπει να λαμποκοπάει και να είναι εντελώς καθαρό, διότι από αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η ποιότητα κι η διάρκεια του αφρού.
Σε ένα τραπέζι, συνοδεύουμε τις lager σχεδόν με τα πάντα, αφού λατρεύουν τους μεζέδες, ενώ τις pilsner τις προσφέρουμε κατά προτίμηση με αντίστοιχα πικρά και πιπεράτα πιάτα, όπως εδέσματα που περιέχουν ελιές, μπαχαρικά, αντίδια ή ρόκα ή ακόμα και πικάντικα τυριά όπως κεφαλοτύρι σαγανάκι, ώριμες κεφαλογραβιέρες, κ.λπ.
Εσείς τι προτιμάτε;
Πηγή: clickatlife.gr