Ο Πελαργός (Ciconia ciconia), το «λελέκι» του ελληνικού κάμπου, είναι ένα από τα πιο γνωστά και πιο εντυπωσιακά είδη πουλιών των ελληνικών πόλεων και χωριών, συνάμα όμως είναι και ένα κοινωνικό πτηνό αφού ζει πάντα σε κατοικημένες περιοχές, σε περιοχές που γειτονεύουν με υγροτόπους, λιβάδια και καλλιέργειες και δεν ενοχλείται από την παρουσία του ανθρώπου.
Οι πελαργοί στο Αιγίνιο έχουν τις δικές τους γειτονιές καθώς εκεί ζουν περί τις 40 οικογένειες πελαργών, στις πλατείες και τους δρόμους του, πάνω σε κολόνες της ΔΕΔΔΗΕ, σύμφωνα με καταγραφή που έγινε το 2014 από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα.
Οι γειτονιές τους αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού ιστού του Αιγινίου και η βουή της γειτονιάς τους είναι ο κροταλισμός του ράμφους τους, που όχι μόνο δεν είναι ενοχλητικός αλλά θαρρείς ότι είναι ένας ευχάριστος και πρωτότυπος χαιρετισμός.
Έχοντας επιλέξει για σπίτι τους της τεχνικές φωλιές – καλάθια, πάνω στις κολόνες της ΔΕΔΔΗΕ, πολλά ζευγάρια πελαργών επιστρέφουν κάθε χρόνο εκεί για να επισκευάσουν τη φωλιά τους, για να κλωσήσουν τα αβγά τους και να μεγαλώσουν τα μικρά τους.
Σήμερα στο Αιγίνιο υπάρχουν πολλές φωλιές πελαργών, στην πλειονότητα τους κατοικήσιμες, και λίγες έχουν εγκαταλειφθεί απ’ τους περσινούς ιδιοκτήτες τους, αν και συνήθως οι πελαργοί προτιμούν να επιστρέφουν στην περσινή τους φωλιά, να την επισκευάζουν και όχι να φτιάχνουν καινούργια απ την αρχή.
Οι φωλιές με τους πελαργούς, αυτήν την εποχή, αποτελούν ένα από τα αξιοθέατα του Αιγινίου.
Στη διαδρομή κατά μήκος της Παλαιάς Εθνική Οδού η οποία διασχίζει το Αιγίνιο, διερχόμενοι επισκέπτες βλέποντας τα ζευγάρια των πελαργών που ταΐζουν τα μικρά τους, αφήνονται στο να χαζεύουν μπροστά σ’ αυτό το υπέροχο θέαμα και να τραβούν φωτογραφίες, ενώ το ίδιο σκηνικό συμβαίνει και στις πλατείες του Αιγινίου, δίνει την ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους, να παρατηρούν την αγάπη και τη στοργή με την οποία οι γονείς πελαργοί περιβάλλουν τα μικρά τους.
Οι Πελαργοί είναι δείκτες ισορροπίας του περιβάλλοντος, είναι δείκτες της υγείας των υγροτοπικών και αγροτικών οικοσυστημάτων, είναι όμως και ρυθμιστές του πληθυσμού πολλών άλλων οργανισμών (εντόμων, τρωκτικών κ.ά.), παράλληλα όμως αποτελούν και σύμβολο της αρμονικής συμβίωσης του ανθρώπου με τη φύση της υπαίθρου.
Φιλόξενη πόλη για τους πελαργούς το Αιγίνιο και είναι ιδιαιτέρως αγαπητά αυτά τα πουλιά στους ανθρώπους του, οι οποίοι φρόντισαν να δημιουργήσουν ιδανικές συνθήκες για συνύπαρξη με πελαργούς.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Αιγίνιο έγινε η πόλη των πελαργών και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην αναπτυγμένη οικολογική ευαισθησία των κατοίκων της περιοχής.
Οι περισσότεροι, ευαισθητοποιημένοι πολίτες, αν και τα πεζοδρόμια τους γεμίζουν με ξερόκλαδα ως αποτέλεσμα της οικοδομική δραστηριότητάς των πελαργών, αυτοί καλοδέχονται τα υπέροχα πτηνά κάθε χρόνο.
Αυτή η συμπεριφορά των ντόπιων έναντι των πελαργών αποτελεί και το αίσθημα ασφάλειας για τα πουλιά, ενθαρρύνοντάς τα να αναπτύξουν ξανά τη διαδικασία φωλιάσματος πριν την αναπαραγωγική τους περίοδο. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πελαργοί είναι πουλιά με πολύ αναπτυγμένη την ανθρωποφιλία, γι αυτό και αισθάνονται μεγάλη ασφάλεια που η φωλιά τους βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο σε ψηλό σημείο. Αυτό το αίσθημα ασφάλειας ήταν προφανώς και ο λόγος που οδήγησε στο διπλασιασμό περίπου των οικογενειών των πελαργών που επέλεξαν, σαν άλλοι μετανάστες, να κατοικήσουν στο Αιγίνιο Πιερίας, αν υπολογίσει κανείς ότι μέχρι το 2103 ο πληθυσμός τους ήταν ο μισός σε σχέση με σήμερα.
Επομένως, με τέτοια αγάπη και διάθεση φιλοξενίας που δείχνουν οι Αιγινιώτες, δεν είναι να απορεί κανείς για το αλάνθαστο ένστικτο των πελαργών, που κάθε χρόνο προσανατολίζονται και κατευθύνονται προς το Αιγίνιο, και μόνο στο Αιγίνιο, λες και έχουν ραντάρ, για να πάνε στις παλιές τους φωλιές, να τις επισκευάσουν και να γεννήσουν εκεί ξανά τα μικρά τους.
ΠΗΓΗ- Δημήτρης Ρουκάς
Τεχν. Γεωπόνος Επιστημονικός Συνεργάτης Π.Ε. Πιερίας
