μονίμως υποψήφιο και ποτέ εκλεγέντα, ο οποίος φαίνεται ότι αγνοεί το γνωστό "όπου κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή" και υποστήριξε προσφάτως ότι πρέπει να κλείσει το δημοτικό σχολείο της Παλιόστανης παραθέτω προς ενημέρωση το παρακάτω εμπεριστατωμένο άρθρο" :
Είναι τα ολιγοθέσια προβληματικά σχολεία;
Του Νίκου Κωτίδη Δασκάλου του 1/θέσιου Δημ. Σχ. Παλαιόστανης
Για να μπορέσει κάποιος να απαντήσει αντικειμενικά σε μια τέτοια ερώτηση θα πρέπει να λάβει υπόψιν του τις πολλές παραμέτρους που έχει το θέμα και να ανατρέξει σε έρευνες και μελέτες που υπάρχουν γύρω από αυτό.
Τα ολιγοθέσια σχολεία είναι άραγε φαινόμενο μόνο του Ελλαδικού χώρου; Ο καθηγητής Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων κ. Ανδρέας αναφέρει ότι τα ολιγοθέσια σχολεία δεν είναι προνόμιο της Ελλάδος. Υπήρχαν και διατηρούνται σε πολλές χώρες του κόσμου και η λειτουργία τους υπαγορεύεται από τη μορφολογία του χάρτη κάθε χώρας. Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να παραθέσω κάποια στοιχεία άλλων χωρών για την λογική με την οποία αντιμετωπίζουν την ύπαρξη ολιγοθέσιων σχολείων.
Καναδάς: Αντί της συγκέντρωσης – ομοσπονδοποίηση των σχολείων, την ίδρυση δικτύων αλληλοβοήθειας και ενίσχυσης μεταξύ των σχολείων. Προτιμότερη η διατήρηση μικρών σχολείων παρά η μεταφορά μαθητών.
Σουηδία: Χτίζονται σε μικρά χωριά νέα σχολεία που σχεδιάστηκαν για να λειτουργούν και ως πολιτιστικά κέντρα που διαθέτουν βιβλιοθήκη, κέντρο τοπικής ιστορίας, αίθουσα συνελεύσεων, πολιτιστικών εκδηλώσεων.
ΗΠΑ: Η ιδέα των μικρών σχολείων κερδίζει έδαφος λόγω των έντονων προβλημάτων κοινωνικής συνοχής και της παιδικής εγκληματικότητας.
Γενικά: Χώρες με μεγάλη εδαφική ιδιομορφία όπως η Αυστρία και η Πορτογαλία που δεν ενέδωσαν στη λογική της κατάργησης των ολιγοθέσιων σχολείων, κι άλλες (Ισπανία, Κύπρος) προχώρησαν σ’ αυτή.
Ευρωπαϊκή τάση: Ευέλικτες λύσεις που εξυπηρετούν σε μεγαλύτερο βαθμό τις ανάγκες της στοιχειώδους εκπαίδευσης στην ύπαιθρο.
Όπως αντιλαμβανόμαστε ακόμα και οι χώρες οι οποίες προηγούνται σε θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής και καινοτόμων προγραμμάτων εκπαίδευσης (που τόσο θαυμάζουμε) όχι μόνο δε σκέφτονται την κατάργηση τέτοιων σχολείων αλλά ενισχύουν και συμβάλουν στην ανάπτυξή τους. Ας κάνουμε μια αναδρομή και ας δούμε τι λένε οι έρευνες που έχουν γίνει από έγκριτους καθηγητές πανεπιστημίων οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα αυτό. Έρευνες που αναφέρονται στο ελληνικό πλαίσιο (π.χ Καψάλης, 2001, 2002 Φύκαρης, 2002) αλλά και στο εξωτερικό(π.χ Galton 1980 Gray&Feldman 1997.Galton 1998) υποστηρίζουν ότι τα ολιγοθέσια σχολεία είναι εφάμιλλα των πολυθέσιων. Από την πλευρά του ο Piaget (1976 στο Brown&Palincsar,1989) τόνισε ότι η σκέψη αναπτύσσεται ιδανικά μέσα από την αλληλεπίδραση με τα μέλη της κοινότητας. Η παρακάτω έρευνα έθεσε ως στόχο της να εξετάσει την αλληλεπίδραση των μαθητών των ολιγοθέσιων και πολυθέσιων σχολείων μέσα στην τάξη. Η μη συμμετοχική συστηματική παρατήρηση αποκάλυψε πως για το μεγαλύτερο διάστημα του διαθέσιμου χρόνου τους οι μαθητές όλων των τύπων σχολείων δεν αλληλεπιδρούν με κανέναν. Εντύπωση όμως προκαλεί ότι οι μαθητές των μονοθέσιων σχολείων (1/Θ) παραμένουν χωρίς αλληλεπίδραση για μικρότερο χρονικό διάστημα απ’ ότι αυτοί των διθέσιων (2/Θ) και των πολυθέσιων σχολείων (84%, 89,6% και 90,9% αντίστοιχα). Ταυτόχρονα, οι μαθητές των 1/Θ είναι και πάλι αυτοί που αλληλεπιδρούν πιο συχνά με τους συμμαθητές τους συγκρινόμενοι με αυτούς των 2/Θ και πολυθέσιων σχολείων (7,3%, 6,1% και 4,1% αντίστοιχα).
Συμπέρασμα. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας έρχονται σε αντίθεση με τα επιχειρήματα που έχουν διατυπωθεί για την αλληλεπίδραση των μαθητών των ολιγοθέσιων και των πολυθέσιων σχολείων. Έγινε φανερό, ότι δεν ευσταθούν οι ισχυρισμοί ότι η αλληλεπίδραση των μαθητών των ολιγοθέσιων σχολείων υστερεί σε σχέση με αυτή των μαθητών των πολυθέσιων σχολείων. Στις περισσότερες μάλιστα περιπτώσεις οι μαθητές αλληλεπιδρούν περισσότερο με το δάσκαλο και τους συμμαθητές τους στα ολιγοθέσια σχολεία. Τα αποτελέσματα αυτά όμως δεν μας λένε ότι ο ένας τύπος σχολείου υπερτερεί έναντι του άλλου. Αντίθετα, θα πρέπει να τα προσεγγίζουμε έχοντας κατά νου ότι τα ολιγοθέσια και τα πολυθέσια σχολεία μπορούν να προσφέρουν το ίδιο καλές ή κακές υπηρεσίες στους μαθητές τους. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι χρειάζεται να αναθεωρήσουμε τη στάση μας απέναντι στα ολιγοθέσια σχολεία σε σχέση με τα επιχειρήματα που έχουν διατυπωθεί, ότι δηλαδή η αλληλεπίδραση και η κοινωνικοποίηση των μαθητών τους μπορεί να υστερεί.
Οι έρευνες λοιπόν δείχνουν (παρά τα όσα πιστεύουμε):
Το Ολιγοθέσιο προσφέρει θετικότερο-μαθησιακό περιβάλλον τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς
Όπου υπάρχει συνδιδασκαλία τάξεων δεν επηρεάζεται αρνητικά η επίδοση των μαθητών.
Το Ολιγοθέσιο Σχολείο μπορεί να είναι αποτελεσματικό αν χρησιμοποιεί κατάλληλες μεθόδους και διαμορφώσει κατάλληλη οργανωτική δομή
Δεν υπάρχουν ενδείξεις για τη διδακτική «ανεπάρκεια» των Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων. -Απαιτείται αλλαγή της αντίληψης των ιθυνόντων της εκπαιδευτικής πολιτικής.
(Φύκαρης, 2002, Μπρούζος 1999- 2000)
ΟΛΙΓΟΘΕΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (ΠΗΓΗ: Δ.Ο.Ε)
Όπως παρατηρούμε και από τον παραπάνω πίνακα το 35% των σχολείων ανήκει στην κατηγορία των ολιγοθέσιων σχολείων. Θα έπρεπε λοιπόν να σκεφτόμαστε όχι πώς να καταργήσουμε τα σχολεία αυτά, αλλά πώς να τα κάνουμε καλύτερα και πιο λειτουργικά σύμφωνα με τις προσταγές των σύγχρονων απαιτήσεων του εκπαιδευτικού συστήματος.
