Κάθε τέτοια απόπειρα σήμερα κρύβει κινδύνους καθώς είναι πολλές οι μεταβλητές αυ τών των εκλογών. Ας τις δούμε:

♦ Το μέγεθος της απογοήτευσης από την αυτοδιάψευση του ΣΥΡΙΖΑ, την απότομη προσγείωση των προσδοκιών της κοινωνίας, το νέο μνημόνιο, τις τράπεζες και το βύθισμα της οικονομίας.

♦ Το πού θα κατευθυνθεί αυτή η απογοήτευση.

♦ Το μέγεθος της ψήφου προς τη ΛΑΕ, που προήλθε από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

♦ Το μέγεθος της ψήφου προς μη αναμενόμενες κατευθύνσεις.

♦ Την επιρροή του μεταναστευτικού - προσφυγικού στην ψήφο, καθώς το πρόβλημα αυτό έλαβε εκρηκτική διάσταση.

♦ Το αν ο «μεσαίος» και οικονομικά ενεργός κόσμος θα θεωρήσει ότι «ο μικρός τουλάχιστον το πάλεψε απέναντι σε θηρία», ότι το κόμμα του τον υπονόμευσε και ότι «έτσι κι αλλιώς μνημόνιο θα είχαμε, επομένως ας ψηφίσουμε Τσίπρα μήπως συμμαζέψει διαφθορά και διαπλοκή».

♦ Το αν, αντιθέτως, ο ίδιος αυτός κόσμος θα θεωρήσει – κυρίως λόγω τραπεζών – ότι ο Τσίπρας είναι ανεύθυνος και επικίνδυνος και ότι έβαλε τη χώρα σε μεγάλο και αχρείαστο ρίσκο.

Το εκλογικο αποτέλεσμα της Ν.Δ. θα κριθεί κυρίως από τη Λαϊκή Δεξιά, η οποία έχει... χτίσει τρία ακόμη κόμματα στον χώρο (Χρυσή Αυγή, ΑΝ.ΕΛΛ., ΛΑΟΣ) και ένα «άσχετο» (Λεβέντης), με συνολική δύναμη 13%, χώρια τις διαρροές προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΥΤΟ το κομμάτι επιχειρεί άτσαλα να προσεγγίσει ο Μεϊμαράκης κάνοντας το ίδιο λάθος με τον Σαμαρά. Δηλαδή να λαϊκίσει... ανελέητα. Μάλλον ξεχνάει ότι ο κόσμος αυτός έφυγε λόγω μνημονίων και ότι ο ίδιος, αμέσως μόλις ανέλαβε το κόμμα, ψήφισε ένα ακόμη μνημόνιο – και μάλιστα η ψήφος του ήταν καθοριστική. Αν δε η Ν.Δ. εμφανιστεί αδύναμη να χτυπήσει την πρωτιά, ένα τμήμα ψηφοφόρων της θα μπορούσε να πάει σε έναν Τσίπρα «συμμορφωμένο» και απαλλαγμένο από τους «οπαδούς της δραχμής».

ΓΙΑ ΤΟ ΚΚΕ, τους ΑΝ.ΕΛΛ. και τη ΛΑΕ είναι ερώτημα το τι έχει απομείνει ως «αντιμνημονιακό» στην κοινωνία, πόσο βαριά έχει πέσει στον κόσμο η διάψευση της ελπίδας για απαλλαγή από τα μνημόνια ή πόσο την είχε προεξοφλήσει, αλλά και πώς θα λειτουργήσει το επερχόμενο βαρύ κι ασήκωτο πακέτο μνημονιακών μέτρων του Οκτωβρίου.

ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΟΑΡΙΣΤΕΡΑ (Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ), η ρευστότητα και η αδυναμία συνεργασιών απαγορεύει στον χώρο αυτόν να καταστεί πρωταγωνιστής, αλλά σίγουρα παραμένει πολύφερνη νύφη για τον σχηματισμό κυβέρνησης.

ΜΕ ΤΟΣΕΣ μεταβλητές να «τρέχουν», είναι άγνωστο πόσο γρήγορα θα σχηματίσουμε σαφή εικόνα για τις επερχόμενες εκλογές.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1879 στις 27-08-2015