Γιατί σήμερα συμφιλιώθηκε τὸἀνθρώπινο γένος μὲτὸΘεό. Σήμερα διαλύθηκε ἡπαλιὰἐχθρότητα καὶτερματίστηκε ὁμακροχρόνιος πόλεμος. Σήμερα ἐπανῆλθε στοὺς ἀνθρώπους μία ἀξιοθαύμαστη εἰρήνη, τὴν ὁποία ποτὲστὸπαρελθὸν δὲν περίμεναν οἱἄνθρωποι.
Γιατί ποιὸς ἤλπιζε πὼς ἐπρόκειτο νὰσυμφιλιωθεῖὁΘεὸς μὲτὸν ἄνθρωπο, ὄχι γιατί θὰἦταν ποτὲδυνατὸν ὁΚύριος νὰμισήσει τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰγιατί ὁἄνθρωπος, ὁδοῦλος, ἦταν ἀπρόθυμος. Ὄχι γιατί ὁΚύριος ἦταν ἄσπλαχνος, ἀλλὰγιατί ὁδοῦλος ἦταν ἀχάριστος. Θέλεις νὰμάθεις μὲποιὸν τρόπο ἐξοργίσαμε τὸν φιλάνθρωπο καὶἀγαθὸΚύριό μας; Γιατί εἶναι σωστὸνὰμάθεις τὴν αἰτία τῆς παλιᾶς ἔχθρας μας, γιὰνὰθαυμάσεις τὴφιλανθρωπία τοῦΘεοῦ, ὅταν δεῖς πὼς μᾶς τίμησε ἐνῶἤμασταν ἐχθροὶκαὶἀντίπαλοί Του, καὶγιὰνὰμὴνομίσεις πὼς ἡἀλλαγὴαὐτὴὀφείλεται σὲδικά μας κατορθώματα, καὶγιὰνὰμάθεις τὸμέγεθος τῆς χάρης καὶτῆς εὐεργεσίας Του καὶνὰμὴν πάψεις ποτὲνὰΤὸν εὐχαριστεῖς γιὰτὶς ἄπειρες δωρεές Του.[…]
Καὶγιὰνὰκαταλάβεις πὼς δὲν μισοῦσε τὸἀνθρώπινο γένος, ἀλλὰἀπεχθανόταν τὴν ἀνθρώπινη κακία. Ἐκεῖνος ποὺεἶπε: «Θὰἐξαφανίσω τὸν ἄνθρωπο ποὺἔπλασα, ἀπ’ τὸπρόσωπο τὴγής», λέει στὸν ἄνθρωπο: «Εἶναι καιρὸς ὁκάθε ἄνθρωπος νὰἔλθει σὲΜένα». Ἐὰν μισοῦσε τὸν ἄνθρωπο, δὲθὰσυζητοῦσε μαζί του. Τώρα ὅμως βλέπεις ὄτι ο Κύριος ὄχι μόνο δὲν θέλει νὰκάνει ἐκεῖνο ποὺἀπείλησε νὰκάνει, ἀλλὰκαὶὅτι δίνει ἐξηγήσεις στὸν δοῦλο Του καὶσυζητᾶμαζί του σᾶνὰεἶναι ἰσότιμος φίλος Του καὶτοῦλέει ποιὲς εἶναι οἱαἰτίες τῆς καταστροφῆς ποὺπρόκειται νὰγίνει, ὄχι γιὰνὰμάθει ὁἄνθρωπος τὶς αἰτίες, ἀλλὰγιὰνὰτὶς κάνεις γνωστὲς στοὺς συνανθρώπους του κι ἔτσι νὰτοὺς κάνει πιὸπροσεκτικούς. Ἀλλὰὅπως εἴπαμε καὶπροηγουμένως, τόσο κακὴδιαγωγὴδείξαμε οἱἄνθρωποι ἀπὸπαλιά, ὥστε λίγο ἔλειψε νὰμᾶς ἐκδιώξει ὁΘεὸς κι ἀπ’ τὴγῆ.
Ἀλλὰἐμεῖς ποὺτότε ἀποδειχθήκαμε ἀνάξιοι νὰκατοικοῦμε στὴγῆ, σήμερα ἀνεβήκαμε στοὺς οὐρανούς. Εμείς ποὺἀποδειχθήκαμε ἀνάξιοι νὰἐξουσιάσουμε τὴγῆ, ἀνεβήκαμε στὴν οὐράνια Βασιλεία, περάσαμε πάνω ἀπὸτοὺς οὐρανούς, ἀγγίξαμε τὸθρόνο τοῦΘεοῦ. Και τὸγένος ἐκεῖνο, ποὺφύλαγαν τὰΧερουβὶμ τὸν παράδεισο γιὰνὰμὴν μπεῖμέσα, αὐτὸτὸγένος σήμερα βρίσκεται πιὸψηλὰἀπὸτὰΧερουβίμ. Ἀλλὰπῶς ἔγινε αὐτὸτὸἀξιοθαύμαστο καὶμεγαλειῶδες γεγονός; Πῶς ἀνεβήκαμε τόσο ψηλὰἐμεῖς ποὺἤμασταν τόσο ἁμαρτωλοί, ἐμεῖς ποὺἀποδειχθήκαμε ἀνάξιοι γιὰνὰκατοικοῦμε τὴγῆκαὶνὰτὴν ἐξουσιάζουμε; Πῶς σταμάτησε ὁπόλεμος; Πῶς ἔπαψε ἡὀργὴτοῦΘεοῦ; Πῶς; Γιατί αὐτὸεἶναι τὸπλέον ἀξιοθαύμαστο, ὅτι δηλαδὴδὲν ζητήσαμε τὴν εἰρήνη ἐμεῖς ποὺπεριφρονούσαμε ἄδικα τὸν Θεό, ἀλλὰμᾶς κάλεσε ὁἴδιος ὁΘεὸς ποὺδίκαια ἦταν ἀγανακτισμένος ἐναντίον μας, καὶἔτσι μᾶς ἔφερε τὴν εἰρήνη. «Εἴμαστε ἀντιπρόσωποι τοῦΧριστοῦ, καὶὁΘεὸς μ’ ἐμᾶς ὡς ἀντιπροσώπους Του σᾶς παρακαλεῖ». Καὶγιατί αὐτό; Εκείνος περιφρονήθηκε ἄδικα ἀπὸἐμᾶς, καὶὁἼδιος μας παρακαλεῖ; Ναί, γιατί εἶναι Θεὸς καὶπαρακαλεῖὡς φιλόστοργος Πατέρας ποὺεἶναι.
Καὶπρόσεξε τί γίνεται, Μεσίτης εἶναι ὁΥἱὸς τοῦΘεοῦ, ποὺμᾶς παρακαλεῖ, κι ὄχι ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος, οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἀρχάγγελος, οὔτε κάποιος ἀπὸτοὺς ὑπηρέτες Του. Καὶτί κάνει ὁΜεσίτης; Αὐτὸποὺκάνει κάθε μεσίτης. Ὅπως ἀκριβῶς ὅταν δύο ἄνθρωποι μισοῦνται μεταξύ τους καὶδὲθέλουν νὰσυμφιλιωθοῦν, πηγαίνει κάποιος καὶμπαίνει στὴμέση καὶδίνει τέλος στὴν ἔχθρα τους, ἔτσι ἐνήργησε καὶὁΧριστός. ὉΘεὸς ἦταν θυμωμένος ἐναντίον μας, ἐμεῖς ἀποστρεφόμασταν τὸν Θεό, τὸν φιλάνθρωπο Κύριό μας, καὶὁΧριστὸς μπῆκε στὴμέση καὶμᾶς συμφιλίωσε. Ἀλλὰμὲποιὸν τρόπο μπῆκε στὴμέση ὁΧριστός; Πῆρε ἐπάνω του Ἐκεῖνος τὴν τιμωρία ποὺμᾶς ἐπέβαλε ὁΠατέρας καὶὑπόμεινε καὶτὴν τιμωρία καὶτὶς προσβολὲς ποὺτοῦἔκαναν οἱἄνθρωποι στὴγῆ.Θέλεις νὰμάθεις μὲποιὸν τρόπο τὰδέχτηκε καὶτὰδύο; «ὉΧριστὸς –λέει ὁΠαῦλος- μᾶς ἐξαγόρασε ἀπὸτὴν κατάρα τοῦνόμου μὲτὸνὰγίνει ὁἼδιος κατάρα, γιὰτὴσωτηρία μας». Εἶδες πῶς δέχτηκε τὴν τιμωρία ποὺἐπιβλήθηκε ἀπὸτὸν οὐρανό, δὲς καὶπῶς ὑπέμεινε τὶς προσβολὲς τῶν ἀνθρώπων, «Οἱβρισιὲς ἐκείνων ποὺσὲβρίζαμε – λέει- ἔπεσαν σ’ ἐμένα». Εἶδες μὲποιὸν τρόπο διέλυσε τὴν ἔχθρα, πῶς δὲν ἔπαψε νὰκάνει τὰπάντα, καὶνὰπάσχει καὶνὰἐνδιαφέρεται πρὶν ἀνεβάσει τὸν ἐχθρὸκαὶἀντίπαλο (τὸν ἄνθρωπο) κοντὰστὸν Θεὸκαὶνὰτὸν καταστήσει φῖλο Του;
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦΧρυσοστόμου
