Η πραγματικότητα από την υλοποίηση της Κυβερνητικής πολιτικής είναι ότι τσακίζονται μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα. Μεγάλες ελλείψεις εκπαιδευτικών, πολυπληθή τμήματα, αναγκαστική μετακίνηση όσων παιδιών «περισσεύουν» σε όμορα σχολεία, συνεχής μετακίνηση ή και έλλειψη εκπαιδευτικών ειδικοτήτων, μη εγγραφή των προνηπίων, μη λειτουργία του ολοήμερου σε αρκετά σχολεία, μοίρασμα των εκπαιδευτικών Παράλληλης Στήριξης σε πολλούς μαθητές.
Ίδια και χειρότερη κατάσταση διαμορφώνεται και σε σχέση την ένταξη των προσφυγόπουλων στο σχολείο. Παρότι οι δάσκαλοι, οι γονείς, οι συμμαθητές τους δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, προκειμένου να τα καλωσορίσουν και να συμβάλουν στην ομαλή ένταξή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία, η Κυβέρνηση, η πολιτική της ΕΕ, οι διάφορες ΜΚΟ στον χώρο, αποτελούν σοβαρά εμπόδια. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι τραγική σε πολλά σχολεία στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε άλλες περιοχές και οι ευθύνες της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας είναι τεράστιες.
Χωρίς κυριολεκτικά καμία προετοιμασία,στοιβάζονται τα προσφυγόπουλα σε μία τάξη και αφήνονται στην τύχη τους. Υπάρχουν φαινόμενα τμημάτων ακόμα και με 36 παιδιά!!! (με πάνω από τα μισά να είναι προσφυγόπουλα-μεταναστόπουλα, σε ακατάλληλους και απαράδεκτους χώρους, όπως συμβαίνει στο 55ο Δημοτικό σχολείο Αθηνών. Ανάλογα προβλήματα υπάρχουν και σε άλλα σχολεία του Κέντρου της Αθήνας (20ο, 21ο -165ο, 32ο, 35ο, 99ο, 51ο, 79ο, 48ο αλλά και στο Διαπολιτισμικό του Ελληνικού και αλλού.).
Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά δεν γνωρίζουν καθόλου ελληνικά. Η ένταξή τους θα έπρεπε να γίνεται με την κατάλληλη προετοιμασία (ολιγομελείς τάξεις υποδοχής και τμήματα ένταξης), σχεδιάζοντας και παίρνοντας τα αντίστοιχα μέτρα στήριξης, ώστε αυτή η διαδικασία να γίνει με ομαλό τρόπο. Με αποκλειστική ευθύνη του Κράτους έκτακτη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών που προκύπτουν σε σίτιση, μεταφορές, εκπαιδευτικό υλικό. Να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία των παιδιών, το γνωστικό τους επίπεδο, η κοινωνική και συναισθηματική τους κατάσταση. Να γίνονταν οι απαραίτητες προσλήψεις εκπαιδευτικών, ειδικού εκπαιδευτικού και ειδικού βοηθητικού προσωπικού.
Αντί αυτών, από την αρχή της χρονιάς ιδρύθηκαν ελάχιστες τάξεις υποδοχής σε όλη την Αττική (μόλις 55 εκ των οποίων μόνο 9 σε σχολεία της Α΄ Αθήνας) και οι περισσότερες ακόμα δεν είναι στελεχωμένες με δασκάλους, οι μαθητές δεν έχουν αίθουσες να στεγαστούν, το πρόγραμμα που καλούνται να διδαχθούν είναι το ίδιο με των υπόλοιπων μαθητών, οι εκπαιδευτικοί παρά τη διάθεσή τους για προσφορά βρίσκονται σε απόγνωση και οι ΜΚΟ αλωνίζουν καθημερινά στα σχολεία, εγγράφοντας μαθητές, απλά για να υλοποιήσουν την «εργολαβία» τους. Αυτή η κατάσταση υποβαθμίζει συνολικά την εκπαιδευτική διαδικασία, τον ρόλο που πρέπει να παίξει το σχολείο για μαθητές γονείς και εκπαιδευτικούς ενώ αφήνει και περιθώρια στην καλλιέργεια του δηλητηρίου του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο Υπουργός τι μέτρα θα πάρει ώστε:
Να δημιουργηθούν και λειτουργήσουν άμεσα όλες οι απαραίτητες τάξεις υποδοχής σε όλα τα σχολεία που φοιτούν προσφυγόπουλα και μετανάστες και ταυτόχρονα να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών σε όλες τις τάξεις ώστε να μπορεί να διεξάγεται ομαλά η εκπαιδευτική διαδικασία.
Να στηριχθούν τα σχολεία με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή (π.χ. δημιουργία αιθουσών) και να τους δοθεί η οικονομική δυνατότητα (μέσω αυξημένης χρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών) ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις αυξημένες λειτουργικές ανάγκες τους.
Οι βουλευτές
Γιάννης Δελής
Γιάννης Γκιόκας
Λιάνα Κανέλλη
Χρήστος Κατσώτης
Διαμάντω Μανωλάκου
