Ο Ποντιακός Ελληνισμός, ο οποίος εκδιώχτηκε από τις πατρογονικές του εστίες, πήρε με οδύνη τον δρόμο της προσφυγιάς κουβαλώντας όμως στην ίδια του την ψυχή, την πατρίδα, τις ιερές παραδόσεις, τα υψηλά ιδανικά, τον πολιτισμό της. Οι Πόντιοι και στην Κατερίνη προσέδωσαν νέα δυναμική στην οικονομία, στις επιστήμες, στην πνευματική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Σήμερα, εκατό χρόνια μετά, οι απόγονοι των δολοφονηθέντων και των εκτοπισθέντων από τις πατρίδες τους, δεν έχουν ξεχάσει. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει όλος ο ελληνισμός. Γιατί γι’ αυτούς που δεν πρόλαβαν να «μιλήσουν» οι εκδηλώσεις μνήμης είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής.
Παράλληλα, η Ελληνική Πολιτεία και οι Έλληνες όπου γης, οφείλουμε να εντείνουμε τις συντονισμένες προσπάθειές μας, για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας. Αποτελεί ύψιστο χρέος, πρωτίστως προς τα θύματα, ενώ διδάσκει, το πώς θα αποτραπούν στο μέλλον, εγκλήματα που θέτουν σε κίνδυνο, την ίδια την πορεία της ανθρωπότητας.
Σάββας Χιονίδης
